Bellen, hoe doe je dat?
Om exact 8u01 kreeg ik deze morgen een oproep van een onbekend nummer. Geen goedemorgen, geen 'Bel ik gelegen?". Een krakende en piepende verbinding met maar 1 vraag. "Heeft u al zonnepanelen?" En óf ik wakker was.
Dagelijks word ik overspoeld met dergelijke telefoontjes. Op de zotste uren, met de zotste vragen voor de zotste producten. Lijstjes afbellen en afvinken. Op zoek naar potentiële klanten. Je moet het maar doen. 100-en telefoontjes per dag, op zoek naar business. Want er moet er maar één toehappen en je dag zit goed. Ik zie het zo voor mij. Met z’n allen in een (te) klein kantoor, amper plaats voor je computer of -erger nog- schrijfblok. En lawaai. Veel lawaai.
Wanneer de economie on hold staat en de bedrijven iets meer afwachtend zijn, slaat het sales beest overal toe. Sales, sales, sales. Niet via whatsapp, niet via mail maar telefonisch. Generatie Z trekt grote ogen. Huh, bellen, hoe doe je dat?
Vandaag worden we overspoeld met telefoontjes. En allemaal voor hetzelfde. Mogen we meezoeken aub want ik heb een top kandidaat. Je zou bang zijn om recruiter te zijn. Generatie Z kijkt naar mij en zegt dat ze niet succesvol zijn via telefoon. Begrijpelijk, want iederéén is plots in gang geschoten. Sales doe je continu, ook wanneer het goed gaat. Want net dán maak je het verschil.
Hoedje af voor alle bellers van deze wereld. Zij graven het hele jaar door, op zoek naar de juiste persoon, op het juiste moment binnen het juiste bedrijf. Zij verdienen het mooiste plekje op kantoor want blijf maar glimlachen bij al die neen-antwoorden. Respect, echt waar, zelfs voor de dame die mij deze ochtend zonnepanelen wou verkopen. Want ook zij bleef glimlachen bij mijn neen-antwoord.
