Ga naar hoofdinhoud

De roeping

Zorg- of verpleegkundige? Dat is geen job, maar een roeping! We gingen met heel wat van onze verpleeg- en zorgkundigen in gesprek en dit kwam keer en keer naar voren. Iedereen mag dan zijn/haar verhaal hebben, maar effectief verschil maken in mensen hun leven door te zorgen blijkt veruit de grootste drive. Met plezier delen we enkele verhalen van zorghelden. Laat je inspireren en motiveren!

We schrijven over:

— De roeping

"Ik voel heel veel dankbaarheid en waardering"

“Jouw zorg is mijn zorg” Jaren geleden studeerde ik af als verpleegkundige. 10 jaar werkte ik in een ziekenhuis, 8 jaar bij het Wit-Gele Kruis en ondertussen ben ik al 8 jaar als zelfstandig verpleegkundige aan de slag. Ik ben dan ook de fiere oprichtster van Thuisverpleging Aalter-Knesselare.

— De roeping

"Ik ben ontzettend fier op mijn titel als Zorgkundige van het jaar "

“Betrokken zorg!” Op mijn 15de voelde ik het al: ik wil zorg dragen voor mensen. Vandaag is het nog altijd een roeping. Iets wat je ook moet voelen volgens mij. Met liefde, respect, tederheid en discipline kom je al heel ver. Ondertussen werk ik al 24 jaar als zorgkundig in het Onze-Lieve-Vrouw Ziekenhuis in Aalst op de afdeling Neurochirurgie/ Mond-, kaak en aangezichtschirurgie.

— De roeping

“Het is geen job, het is een roeping”

Nadat ik eerder via de VDAB, HBOV had gestuurd, besloot ik enkele jaren later - na het overlijden van mijn moeder - opnieuw te gaan studeren. Aan de Howest behaalde ik mijn Bachelor om er vervolgens nog een vorming cardiologie, stralingsprotectie en blind positioneren aan toe te voegen. Dit steeds met het oog op de functie die ik dan uitvoerde. Blijven leren boeit me.

— De roeping

“Op het einde van de dag overheerst het goede gevoel”

Al vanaf mijn 7 jaar gaf ik aan met de ambulance te willen rijden, wel: het is me gelukt. Ondertussen ben ik aan de slag als arbeidsverpleegkundige-preventiedeskundige, maar de voorbije 25 jaar werkte is als verpleegkundige op de spoedgevallenafdeling. Erik De Vadder Preventiedeskundige arbeidsverpleegkundige, Groep IDEWE

— De roeping

“Een lach is gratis, maar zoveel waard.”

De talenrichting in de hogeschool? Niet echt mijn ding. Toen ik mijn vriendin gepassioneerd hoorde praten over de studie verpleging, was de keuze dan ook snel gemaakt. Ik ging studeren aan Vesalius Instituut te Gent en al op de eerste stagedag voelde ik: dit is helemaal mijn ding. Ik ontdekte mijn zorgende kant, mijn zelfvertrouwen nam toe en ik bloeide communicatief helemaal open: wat de zorg met je kan doen

— De roeping

“De ziekte van mijn oma, was dé trigger om in de zorg te stappen.”

Tijdens mijn schoolcarrière heb ik heel wat opleidingen gevolgd, maar niet echt iets wat me lag. Vervolgens zou ik chef-kok worden en de Griekse keuken was uiteraard helemaal mijn ding. In mijn middelbare school was er echter geen opleiding in die richting en besloot ik verzorging te volgen, met de bedoeling later de switch te maken. Niet dat ik daar ook maar enige ambitie in had, tot op het moment dat mijn oma zwaar ziek werd. Ze kwam er gelukkig door, herpakte zich in het ziekenhuis en toen heb ik haar gezworen: ‘Als je nog eens ziek wordt, wil ik je verzorgen. Vanaf die dag is zorg mijn roeping en ik ben er nog steeds blij om.

+32 56 245 644 Spontaan solliciteren